Rawka, Bzura , spływ relaksujący.
21.08.2005 r.

Po naszej poprzedniej wyprawie gdzie było dużo elementów zielonej siłowni, jeden km płynęliśmy przez półtorej godziny, zapragnąłem przepłynąć się, miło łatwo i przyjemnie. Zaproponowałem trasę z Bolimowa Rawką do Bzury i do Sochaczewa. Popłynęliśmy w składzie: z grupy KiM, Kazik, Leszek, Marek, Wojtek, oraz sympatycy, Seba, Wojtek (WTW), Batman. Dwaj ostatni zaczęli spływ dzień wcześniej w miejscowości Samice i po przepłynięciu Puszczy Bolimowskiej biwakowali za zaporą. O godzinie dziewiątej spotkaliśmy się na moście w Bolimowie. Zostawiliśmy samochody przy sklepie który jest w pobliżu. Ruszyliśmy o godzinie 9:30. Po niecałym kilometrze zapora. Łatwa krótka przenoska po prawej stronie około 40 m. Stwierdziłem, że mogę zjechać kajakiem ze skarpy wysokoći 4 m bezpośrednio do wody. Zapiąłem fartuch i tak zrobiłem. Po przepłynięciu kilkuset metrów widzimy na wysokim brzegu namiot i naszych biwakowiczów Wojtka wtw i Batmana. Krótkie żarty Kazika na temat kukiełek i koledzy dołączają do nas. Płyniemy kilometr i jest zastawka przy młynie. Nurt jest słaby, podpływamy do zastawki i pokonujemy ją na trzy sposoby. Seba i Marek wychodzą na brzeg zastawki zeskakują półtora metra w dół, ściągają kajaki (capri, calabria) na pochylnię gdzie jest około 10 cm wody i zjeżdżają po betonie. Ja, Kazik i chyba Wojtek wtw kajaki (diablo, diablo, cero) skaczemy po skosie. Po skosie dlatego że jest to prostokąt betonowy i inaczej pewnie byśmy zawadzili rufą o beton. Wojtek kajak (szklak) i Batman przenoszą. Gdy już kończyliśmy przyszła jakaś pani coś mówiła i pokazywała ręką na brzeg, nie było słychać, co mówi ze względu na szum wody. Chyba była niezadowolona, że skoczyliśmy. Oddaliliśmy się. Rawka na tym odcinku ładnie meandruje, na brzegu rosną drzewa, krzewy zioła, powoje, rozchodzą się zapachy kasztanowców. Woda jest naprawdę czysta widać dno i ryby wśród roślin wodnych, głębokość wody więcej niż średnia. Na dodatek jest ciepło około 25 0 C powiewa chłodzący wiaterek dzięki czemu żaden giez czy owad nie może ugryź. Idealna pogoda oraz rzeka w tym dniu i tak blisko od Warszawy. Płyniemy około sześć kilometrów, czasem jakaś łatwa przeszkoda, niska gałąź, jakieś drzewo, kładka, wszędzie wygodne przejścia. Kazik zobaczył linę przywiązaną do konara drzewa i zwisającą nad wodą. Rozpędził się uchwycił ją podciągnął w górę razem z kajakiem i pobujał. Marek zrobił zdjęcia Tarzana na linie w kajaku. Płyniemy przez rozlewisko do młyna. Konieczna przenoska około 150 m lewą stroną. Przenosimy, rzeka meandruje mijamy ludzi kąpiących się i wypoczywających na piaszczystych skarpach przypominających Świder. Jest wspaniale. Dopływamy do Bzury po około 150 metrach dosyć duże bystrze. Wydaje się, że kiedyś był tu dosyć wysoki próg sztuczny. Obecnie jest zniszczony przez wodę. Pokonujemy to bystrze bez problemów, wychodzimy na brzeg i robimy przerwę na posiłek. Do mety mamy jeszcze około 15 km. Seba, Kazik i ja ćwiczymy w bystrzu promowanie, wchodzenie do cofki i wychodzenie. Seba ćwiczy eskimoski, próbuje na różnych kajakach i wiosłach. To bardzo uzdolniony młody człowiek, pasjonat kajakarstwa. Ruszamy. Formujemy szyk gęsiego a Marek cyka zdjęcia. Przez większą część trasy prowadzącym grupę jest Wojtek. Doskonale czyta wodę. Płynę za Wojtkiem wybierającym optymalną trasę miedzy łachami i kamieniami na Bzurze. Widzę Batmana, który wywodzi się z frakcji kajakarzy sportowych i słabo czyta wodę, jak płynie szybko równolegle do nas, wbija się w łachę i pozostaje daleko w tyle. Następuje tradycyjny pościg za Kazikiem. Koledzy mający dłuższe kajaki nie wykorzystali szansy na wygraną. Spotykamy kajakarzy na kilku dwójkach. Są to kajakarze z Sochaczewa jak mi napisał Bernard płynący z tą grupą. Jeszcze parę kilometrów i meta na wysokości dzielnicy Trojanów w Sochaczewie gdzie mieszka Seba. Trasę oceniam na ok. 28 km. Płynęliśmy 7 godzin. Wszyscy wyrazili ogromne zadowolenie z tego relaksowego spływu.
Leszek, levir